فایل های صوتی و متن اشعار شب نهم محرم الحرام 1395 - 1438 (شب تاسوعا)

فایل های صوتی و متن اشعار شب نهم محرم الحرام 1395 - 1438 (شب تاسوعای حسینی)
اجرا شده در هیئت جواد الائمه (علیه السلام) کمیجان

 

🔻بخش اول: (روضه/کربلایی مجید محمدی):
"تا بشی و تا بشیم چه فایده؟"

دریافت

🔻بخش دوم: (زمزمه/کربلایی مجید محمدی):
"علمدارم، خدای غیرت حرم، بدونِ تو چه جور تا خیمه ها برم"

دریافت

🔻بخش سوم: (پیش زمینه/کربلایی مجید محمدی):
"صلوات همه ی حسینیا، به شهیدان مدافع حرم"

دریافت

🔻بخش چهارم: (زمینه/کربلایی مجید محمدی):
"صدای رجزهات نمیرسه، عشق پرشکسته"

دریافت
 

🔻بخش پنجم: (واحد سنگین/حاج مرتضی کمیجانی):
"این که بر سینۀ خود داغ برادر دارد"

دریافت
 

🔻بخش ششم: (واحد تند/حاج مرتضی کمیجانی):
"هر چه داریم همه از کرم عباس است"

دریافت
 

🔻بخش هفتم: (شور/کربلایی مجید محمدی):
"آخر یه روز فدای دلبرم میشم، آخر یه روز مدافع حرم میشم"

دریافت

🔻بخش هشتم: (شعر و روضه پایانی/کربلایی حسین عربی):
"باید حسین دم بزند از فضائلت، وقتی حسینی است تمام خصائلت"

دریافت

 

.................................

متن اشعار اجرا شده در شب نهم محرم الحرام 1395 - 1438 (تاسوعای حسینی)

 

🔻بخش اول: (روضه/کربلایی مجید محمدی):

نوای سینه به هر دم فقط اباالفضل است

یگانه صاحب پرچم فقط اباالفضل است

رعیت اند همه خلق و پادشاه است او

بدان که مالک ما هم فقط اباالفضل است

کسی که زینب کبری به او قسم می خورد

یقین بدان که در عالم فقط اباالفضل است

کسی که برد غم او... نگاه زینب را

میان هاله ای از غم فقط اباالفضل است

در آن مکان که دودست بریده افتاده

نوشته صاحب زمزم فقط اباالفضل است

ز چشم پاره ی او می توان چنین فهمید

به چشم فاطمه محرم فقط اباالفضل است

میان آن همه عاشق که جان فدا کردند

شهید خط مقدم فقط اباالفضل است
شاعر: مجتبی روشن روان

🔹🔹🔹
 

حالا که میرى ىه وقت دیر نکنى

جلوى خیمه من و پیر نکنى

من به تو تکیه زدم... با رفتنت

کوه من، من و زمینگیر نکنى

 

"تا" بشى و "تا" بشیم چه فایده؟!

سیر بشیم تنها بشیم چه فایده؟!

اگه صدتا صدتا مشک آب بیارى

ولى بى سقا بشیم چه فایده؟!

 

همه از دست تو آبرو میخان

خاک پاهات و برا وضو میخان

اگه آب نشد نشد، پاشو بیا

بچه ها آب نمیخان عمو میخان

 

یه تار موت و به دنیا نمیدن

چشمات و به صدتا دریا نمیدن

به تو قول میدن تموم دخترام

بمیرن معجر به اینها نمیدن

 

به سرت عمود آهنین زدن

تو حسین شدى برا همین زدن

کمر تو کمر من و شکست

تا زمین خوردى من و زمین زدن

 

اى علمدار تو رو با علم زدن

قد و بالاى تو رو بهم زدن

چهار هزار کمون بدست یکى یکى

اومدن روى تنت قدم زدن

 

صدامو تا نشنیدن کاری بکن

گریمو تا ندیدن کاری بکن

صدای اسباشونو نمیشنوی

دم خیمه رسیدن کاری بکن

 

نزن این نیزه ها رو با پا عقب

خودتو هی میکشی چرا عقب

تیر تو چشمت بود و افتادی حالا

از جلو درش بیارم یا عقب؟!

 

تو مگه قرار نبود دیر نکنى

جلوى خیمه من و پیر نکنى

تو مگه قرار نبود با رفتنت

کوه من منو زمینگیر نکنى؟

 

روی پام چشمای دریاتو نکش

اینقدر روی زمین پاتو نکش

کاریه که شده پس گریه نکن

اینقدر به مشک چشماتو نکش

 

قطره قطره جمع شو دریا شو بریم

دوباره خوش قد و بالا شو بریم

بخدا بچه ها از تو راضی ان

همشون منتظرن پاشو بریم

 

وقتشه لرزش پامو ببینن

کمره انگشت نمامو ببینن

بهتره حالا نرم به خیمه ها

نمیخوام که گریه هامو ببینن

شاعر: علی اکبر لطیفیان

..............................................

 

🔻بخش دوم: (زمزمه/کربلایی مجید محمدی):

علمدارم، خدای غیرت حرم
بدون تو چه جور تا خیمه ها برم
دعات گرفت، آخر رسیدی به مراد
داره بوی چادر مادرم میاد

بگو داداش، از صورت کبود
نگو هنوز ، چادرش خاکی بود
چطور گرفت این سر و دامنش
وقتی که رفتی به سجود

"واویلا، ای وای علمدار حرم"
🔹🔹🔹 
داداش حسین، عباس به آرزوش رسید
نمرد و آخر حضرت مادر و دید
گفت بگو: به حسین من با اشک و آه
منتظرم باشه تو خاک قلتگاه

راستی چرا، قامت خمیده بود
رو صورتش جای کشیده بود
خوب فهمیدم چرا داداش حسن
جون به لبش رسیده بود

"واویلا، بابام علی چی کشیده"
شاعر: حسن رضا قلی

..............................................
🔻بخش سوم: (پیش زمینه/کربلایی مجید محمدی):
حرم دختر زهرا و علی     وادی لطف و عنایت و کرم
صلوات همه ی حسینیا      به شهیدان مدافع حرم
آه یا زینب... شَفیقَهُ الحَسَن
آه یا زینب... شَریکَهُ الحُسَین
"لبیک یا زینب"

..............................................

🔻بخش چهارم: (زمینه/کربلایی مجید محمدی):
صدای رجزهات نمیرسه عشق پر شکسته
قد و قامت نخل علقمه بی خبر شکسته
سر میذاری رو پای فاطمه با سر شکسته

امون ای دل ، بعد تو خیمه و جسارت
امون ای دل ، بعد تو خیمه ها و غارت
امون ای دل، بعد تو خیمه و اسارت
امون ای دل... امون ای دل

شده ذکر لبت اَدرک اخا
شده ذکر لبم یا زهرا
نیمه جون رو زمین افتادی
واویلا... واویلا

"علی العباس واویلا، حسین تنهاست واویلا"
🔹🔹🔹 
پاشو که داغت داره میشکنه پشتمو عزیزم
پاشو جون داداش راضی مشو که هی اشک بریزم
پاشو بهار قلب من ببین شبیه پاییزم

داداش پاشو ، که رقیه آروم نداره
داداش پاشو، علی اصغر چه بی قراره
داداش پاشو ، افتاده بر دلم شراره
امون ای دل ... امون ای دل

ساقی حرمم یا سقا
چرا خوابیدی تو رو خاکا
نیمه جون رو زمین افتادی
واویلا... واویلا

"علی العباس واویلا، حسین تنهاست واویلا"
🔹🔹🔹
شده تیر دشمن تو چشمای حیدری تو جا
پاشیده شده با عمود سرت مثل فرق بابا
داری توی دستات درد شدید شبیه به زهرا

ابالفضلم ، دستتو از جفا بریدن
ابالفضلم ، تا تن بی دستتو دیدن
ابالفضلم ، به سوی خیمه ها دویدن
امون ای دل ... امون ای دل

شده غرق به خون این صحرا
لب تشنه کنار دریا
نیمه جون رو زمین افتادی
واویلا... واویلا

"علی العباس واویلا، حرم غوغاست واویلا"
شاعر:حسن رضا قلی

..............................................

🔻بخش پنجم: (واحد سنگین/حاج مرتضی کمیجانی):

این که بر سینه خود داغ برادر دارد

نتواند که سر از سینه ی تو بردارد

تیر ها با همه قامت به تنت جا شده اند

وای بر من چقدر پیکر تو پر دارد

می کشی پا به زمین و کمرم می شکنی

کمی آرام که در پای تو مادر دارد....

....میکشد تیر ز چشمان تو با دست کبود

ولی این تیر چرا هیبت خنجر دارد؟

ای رشید حرمم بی تو حرم غارت شد

آخر این خیمه آتش زده دختر دارد

چه شده با سرت از ضربه سنگین عمود

بین دو ابروی تو سخت است ترک بردارد

شاعر: حسن لطفی

..............................................

🔻بخش ششم: (واحد تند/حاج مرتضی کمیجانی):

هر چه داریم همه از کرَم عباس است

خلقت جنت حق لطف کم عباس است

نه فقط خلق زمین عبد و غلامش باشند

به خدا خیل ملائک حَشَم عباس است

نور بر شمس و قمر ماه بنی هاشم داد

عرش یک ذره ز خاک قدم عباس است

شیعه از کینه ی دشمن نهراسد هرگز

دین ما تحت لوای علم عباس است

در صف حشر علمدار ِشفاعت زهراست

علم فاطمه دست قلم عباس است

باب حاجات بود نام نکویش اما

منطبق باب حسین بارقم عباس است

نام معشوق مبر نزد من از عشق مگو

عشق دیریست که در پیچ و خم عباس است

ای که حاجت ز حسین میطلبی دقت کن

پرچم شاه به سوی حرم عباس است

کاشف الکرب که غم از دل عالم ببرد

لب خشکیده ی شش ماهه غم عباس است

بر روی قوس فلک جلوه ی خون گاه غروب

زخم شمشیر به ابروی خم عباس است

خلق در آرزوی کرب و بلایند ولی

چشم امّید همه بر قلم عباس است

شاعر: مهدی میری

..............................................

🔻بخش هفتم: (شور/کربلایی مجید محمدی):

بازم لباس رزمو میپوشم

بازم سلاح و چفیه رو دوشم

حرف دفاع از حق وسط باشه

مرگ رو میگیرم توی آغوشم

سر رو تن دشمن نمیمونه

نام علی وقتی رو لبهامه

جونم رو میدم پای این پرچم

وقتی علم تو دست آقامه

شرمنده ایم یه عمر دوریم از شما

شرمنده ایم مسافرای کربلا

شرمنده ایم جا مونده ایم از کبوترا

"آخر یه روز فدای دلبرم میشم - آخر یه روز مدافع حرم میشم"

🔹🔹🔹

فرش قدومم خون تکفیره

تا میرم نام علی هرشب

چشمم به دستای علمداره

نحن جیوشُ مرقد زینب

فرمانده و سرلشکرم عباس

سرباز صفر عشق دلدارم

بوی شهادت میده تقدیرم

سرمست و بی تاب علمدارم

آخر یه روز میشم شهید راه عشق

بی پا و سر محل دفن من دمشق

"آخر یه روز فدای دلبرم میشم - آخر یه روز مدافع حرم میشم"

🔹🔹🔹

بی تو دلم از عالمی سیره

بی تو نفس هامم نفس گیره

کلی رفیق دارم ولی آقا

جای تو رو هیچکس نمیگیره

خیلی به عشق تو بدهکارم

من هرچی دارم از شما دارم

پشت و پناهم تا شما باشی

تو اوج سختی کم نمیارم

تنهام نذار تو لحظه های مردنم

تنهام نذار شب به خاک سپردنم

تنهام نذار به روز حسرت خوردنم

نفسی فداک حسین حسین حسین

"آخر یه روز فدای دلبرم میشم - آخر یه روز مدافع حرم میشم"

🔹🔹🔹

دور از حرم توی دلم غوغاست

هرشب توی دل روضه ای پرپاسب

هرکس که پرسید حالمو گرفتم

خوبم ولی باور نکن آقا

باور نکن دنیای این روزا

دنیای آدمای بی درده

آقا یه عمره شبای جمعه

یاد حرم دیوونمون کرده

کم طاقتم نگو صبوری چارمه

کم طاقتم ضریح تو قرارمه

کم طاقتم حرم دار و ندارمه

آقای من منو بخر تو رو خدا

"آخر یه روز فدای دلبرم میشم - آخر یه روز مدافع حرم میشم"
 

..............................................

🔻بخش هشتم: (شعر و روضه پایانی/کربلایی حسین عربی):

باید حسین دم بزند از فضائلت

وقتی حسینی است تمام خصائلت

تعبیرهای ما همه محدود و نارساست

در شرح بیکرانی اوصاف کاملت

بی شک در آن به غیر جمال حسین نیست

آئینه ای اگر بگذاری مقابلت

ای کاشف الکروب عزیزان فاطمه

غم می بری ز قلب همه با شمائلت

در آستانة تو گدایی بهانه است

دلتنگ دیدن تو شده باز سائلت

با زورق شکسته ی دل سال های سال

پهلو گرفته ایم حوالی ساحلت

بی شک خدا سرشته تو را از گل حسین

سقای با فضیلت و دریا دل حسین

فردوس ِدل همیشه اسیر خیال توست

حتی نگاه آینه محو جمال توست

تو ساقی کرامت و لطف و اجابتی

این آب نیست زمزمه های زلال توست

ایثار و پایمردی و اوج وفا و صبر

تنها بیان مختصری از کمال توست

در محضر امام تو تسلیم محضی و

والاترین خصائل تو امتثال توست

فردا همه به منزلتت غبطه می خورند

فردا تمام عرش خدا زیر بال توست

باب الحوائجی و اجابت به دست تو

تنها بخواه، عالم هستی مجال توست

 

ای آفتاب علقمه: روحی لک الفدا

ای آرزوی فاطمه: روحی لک الفدا
شاعر: یوسف رحیمی

🔹🔹🔹

رفتی و با رفتنت چه بر سر من رفت
هر چه توان داشتم ز پیکر من رفت

پشت و پناه یکی دو روزه ی من نه!
یک جبل الرحمه از برابر من رفت

نیست کمر درد من به خاطر اکبر
دردم از این است که برادر من رفت

گفتم ابولفضل هست غصه ندارم
عیب ندارد اگر که اکبر من رفت

بسکه بلند است هلهله به گمانم
کوفه خبر دار شد که لشگر من رفت

زود زمین خوردن من علتش این است
تیر به بال تو خورد و در پر من رفت

چشم قشنگ تو سه شعبه ی مسموم
وای چها بر تو ای برادر من رفت

خواهر من یک به یک به اهل حرم گفت
وای ابوالفضل رفت، معجر من رفت

گفت مرا هم ببر به علقمه، گفتم :
زودتر از رفتن تو مادر من رفت

رفتی با رفتن تو دست حرامی
تا بغل گوشواره ی دختر من رفت

طفل رضیع مرا رباب کفن کرد
فکر کنم دیده آب آور من رفت

جان حسین، روی نیزه باش مراقب
دیدی اگر که سمت کوفه خواهر من رفت
شاعر: علی اکبر لطیفیان